Karin de Laat

Wat is er zo leuk aan Marvilde Toneel?
De groep mensen waar ik mee samen werk en wekelijks veel plezier aan beleef.
Ook het spelen op zich is natuurlijk heerlijk (tja, anders zou ik ook niet bij een toneelvereniging zitten natuurlijk hahaha)

Hoe leef je je in, in een nieuwe rol?
Ik probeer altijd een bekend karakter als leidraad te nemen, en daar verdiep ik me dan in, om vervolgens wat trekken uit dat karakter te halen en er iets van mijn eigen ideeën bij in te brengen.

Heb je moeite met het leren van je tekst?
Ik moet er echt voor gaan zitten, maar over het algemeen gaat het prima.

Moeilijkst gespeelde rol?
Mijn allereerste rol, als nichtje van de Tante van Charlie. Dit was mijn eerste rol bij het “grote mensen” toneel. Ik had wel bij een jeugdvereniging gezeten, maar uiteraard nog maar weinig echte ervaring. Dus mijn eerste rol is ook wel de moeilijkste geweest. Ik werd toen onverwacht in het diepe gegooid. Ik kreeg deze rol plotseling, daar er iemand uitviel. Ik vond dat moeilijk, omdat al die andere veel meer ervaring hadden.

Leukste gespeelde rol(len)?
Mijn rol in de Vlinders en de Vis (stuk van Olaf), Jacaba Wilhelmina de wit (poetsvrouw) en mijn hoofdrol (Ans) in Zo Zijn Onze Manieren)

Heb je een bepaald ritueel voor je het podium opgaat?
Nee, ik ben eigenlijk altijd vrij relaxed. Ik wil wel altijd, als eerste bij de grime zitten, daar heb ik wel een beetje een traditie van gemaakt… Bijgeloof?

Je grootste blooper?
Slappe lach net voor ik op moest. Ik had een scene met Olaf. We moesten opkomen en dat moest ik zeggen “Oh, jut en jul zijn er ook.” Achter de schermen, vlak voordat we opmoesten riep Olaf ineens “Oh kut en lul zijn er ook!” De slappe lach was hier het gevolg van…

Wat is toneel voor jou?
Je kunnen verplaatsen in een ander karakter. Het is heelijk om iets te mogen spelen, wat normaal in het dagelijks leven ver van je af staat. Dit kan zowel een komisch karakter zijn, maar ook hele dramatische dingen.

Hoogtepunt
Het hoogtepunt van mij tot nu toe bij Marvilde is toch wel Bloedwijn en Gele Rozen. Een psychologische thriller, die ik zelf heb geschreven en waarin ik de hoofdrol heb mogen spelen.