Een Schat Van Een Buste (1990)

Uit piëteit is van grootvader een buste gemaakt en na zijn heengaan uit het aardse is dat een meubelstuk geworden in de huiskamer. Zijn nazaten dulden met gemengde gevoelens zijn aanwezigheid.

Want grootvader had zo zijn streken. Zo zou hij kort voor hij zijn laatste adem uitblies, hebben laten doorschemeren dat hij ergens in huis een schat had weggeborgen.

Die laatste verzuchting heeft de familie jarenlang in z’n greep gehouden. Was het een grap of niet? Gevonden is er nooit wat. En toch…

Marvilde Toneel bewijst dat amateurtoneel springlevend is

“Een schat van een buste”, klucht van Aad Jaspers, door “Marvilde Toneel”. Spelers: Sjef v.d. Velden, Ingrid Beerens, Tiny de Brouwer, Gea v.d. Goes, Toon Adams, Lenny Verbeek, Maria van Mol, Jeanne Adams en Ton Tops. Regie: Tony van Rooij. Veldhoven De Schalm, donderdag 8 november.
(Door Margo van Roosmalen)

Het 450-koppige publiek heeft genoten, donderdagavond in De Schalm. Gelach was niet van de lucht tijdens de voorstelling van het Marvilde Toneel. Deze amateur-toneelvereniging bewijst met de uitvoering van de klucht “Een schat van een buste” maar weer eens te meer, dat het amateur-toneel niet dood is. Integendeel, welk professioneel gezelschap mag zich, midden in de week, verheugen in een bomvolle zaal?

In de eerste twee bedrijven wordt met veel elan naar een climax toegewerkt. Het zijn juist deze twee bedrijven die het sterkst zijn. We zien huishoudster (Lien) aan het werk. Tijdens het stof afnemen laat zij het borstbeeld van wijlen grootvader kapotvallen. Er valt een rol papier uit; de schatkaart van grootvader, zal later blijken. Geschrokken stopt Lien de rol in een vaas. Uit angst haar baantje te verliezen beweegt ze Janus, de klusjesman, ertoe met witgeschilderd hoofd en badmuts de plaats van de buste in te nemen. Dit zorgt voor grote hilariteit.

De rol van Janus wordt door Toon Adams uitstekend vertolkt. Met zijn Swiebertje-achtige vertoning oogst hij veel succes. Ook Tiny de Brouwer weet, in de rol van de dwarse, maar beslist niet domme opa, hat publiek naar zijn hand te zetten. Samen vormen zij de spil van de klucht.

In het eerste bedrijf vernemen wij, dat er sprake is van een door wijlen grootvader verborgen schat. Nu de heer des huizes er financieel beroerd aan toe is, is het zaak de schat te vinden. Of meneer ziet zich genoodzaakt, ter voorkoming van ontslag van personeel, te trouwen met de rijke maar onuitstaanbare Clementine. Niemand in huis wil dit. Plotseling herinnert Janus zich de rol die tevoorschijn kwam uit de buste. Waar heeft Lien die gelaten? Het laatste bedrijf bevat de ontknoping. De schat wordt gevonden, drie verliefde stelletjes besluiten te gaan trouwen en tot slot krijgt Clementine nog een taart in haar gezicht. Toch valt dit laatste bedrijf in vergelijking met de voorgaande ietwat tegen. Komt dit doordat de gerepareerde buste van grootvader Janus weer heeft vervangen? Dit ijzersterk uitgevoerde idee wordt weliswaar gecompenseerd door veel actie op het toneel, maar de humor wordt iets minder subtiel.

Vermeldenswaard is de originele wijze waarop regisseur Tony van Rooij de opening van het derde bedrijf laat aansluiten op het tweede bedrijf. Opa doet verwoede pogingen om de flauwgevallen Clementine bij te brengen. Niet in staat te helpen beweegt Janus in de sokkel opgewonden mee. Opa richt zich tot het lachende publiek: “Ja, lachen jullie maar, jullie hebben een half uur pauze gehad en ik ben hier nog steeds bezig!”

Marvilde Toneel bewijst met deze uitvoering op welhaast professionele wijze bezig te zijn met toneel. Terecht ontvingen Lenny Verbeek en Tony van Rooij in verband met hun 40-jarige betrokkenheid bij Marvilde het gouden NCA-insigne met oorkonde uit handen van Louis de Jong van het Nederlands Centrum voor het Amateurtheater.

Marvilde Toneel speelt vanavond het stuk nogmaals in De Schalm.