Klucht zoals een klucht hoort te zijn

De spelers van Marvilde Toneel brengen De Godmother op de planken. (Foto: Bert Jansen).

Dit jaar staat Olaf Liebregts 25 jaar op de planken bij Marvilde Toneel. “Dit is vooral een mijlpaal voor mezelf.”

VELDHOVEN – “Ik ben heel jong begonnen met toneelspelen,” zeg Olaf. “Vroeger speelde ik toneel bij De Kijkdoos, een soort kindertoneel. Heel erg leuk om te doen.” Naast zelf toneelspelen ging Olaf met de familie Liebregts elk jaar bij Marvilde Toneel kijken. “Daar wil ik bij horen, dacht ik meteen, en dat heb ik toen gedaan. Toen ik voor het eerst op het podium stond voor Marvilde Toneel voelde ik meteen dat het goed zat.”

Uitdaging
De afgelopen 25 jaar heeft Olaf vele mooie rollen gespeeld. Zelf vindt hij rol spelen die het verst van hem afstaat de grootste uitdaging. “Zo heb ik in de tragikomedie, Chez Dolly Encore, een travestiet gespeeld. Een travestiet in een nachtclub op hakken en moest geloofwaardig overkomen. Het moest vooral geen karikatuur worden.” Een andere uitdaging was een psychologische rol. “Daarvoor kroop ik in de huid van een man in een gezinssituatie. Die twee rollen springen er voor mij wel een beetje uit. Heftig om te spelen want je moet het zo neerzetten dat je wel geloofd wordt. Niet dat men ziet dat je het toneel staat te spelen.” Komende 10 en 11 november speelt Olaf de zoon van een maffiafamilie in de klucht De Godmother. “Ik speel Sonny, de zoon van De Godfather wie is omgelegd door een andere maffiafamilie. Mijn moeder, de weduwe, is daardoor automatisch De Godmother.”

De Godmother is een dikke knipoog naar de filmklassieker The Godfather met een aaneenschakeling van komische verwikkelingen en hilarische momenten. “Het is een klucht zoals een klucht hoort te zijn. Het draait om de ontwikkelingen en het gaat om de lach.” Olaf zegt dat hij het knap vindt dat regisseur Jeannet Harpe-Goor de spelers tot in het detail weet te prikkelen. “Ze laat ons echt goed nadenken over de invullingen van de rollen die we gaan spelen. In de rol als maffiazoon ben ik een softie, niet het scherpste mes uit de keukenla. Een kluns maar wel lid van de maffiafamilie.”

Tekst: Hannie Bettgens