Hoogspanning! Levensgevaarlijk! (1996)

Opa is weer op vrijersvoeten. Maar dan wel op blote, want enkel zijn schoenzolen zijn nog van hem gevonden, komt de politie de familie in het eerste bedrijf melden.

De buurt zit zonder licht, want opa heeft een transformatorhuisje voor urinoir aangezien. De verzekering dekt de schade van deze explosie, maar alleen als opa onvindbaar blijft.

Dus moet de familie opa als die weer doodgemoedereerd aan komt sloffen, binnen houden. Makkelijker gezegd dan gedaan…

Marvilde op toneel onder hoogspanning

(Door Jan Heckers)

Het bekende sjabloon van een klucht. Opa die op vrijersvoeten gaat. Een hele hoop misverstanden en “kortsluiting” leiden tot problemen die niet à la minute op te lossen zijn. Zo ongeveer gaat “Hoogspanning! Levensgevaarlijk!” dat Marvilde Toneel eergisteren, gisteren en vanavond op de planken zet.

De verwikkelingen in het verhaal zijn nogal voor de hand liggend. De koppeltjes die aan het eind van de klucht elkaar eeuwig gelukkig in de armen vallen zijn al na het eerste bedrijf te raden waardoor de spanning al vroeg uit het verhaal is.
Zoals gewoonlijk wordt de klucht “Hoogspanning! Levensgevaarlijk!” gedragen door Tiny de Brouwer in de rol van opa. Corrine Hendriks – ‘Als u mij kunt volgen’ – doet het uitstekend als de kattige hautaine advocate in het stuk en Gea van der Goes zet een ferme kenau neer die zich graag laat versieren door opa.

Het publiek waardeerde het spel van Marvilde. Voor velen was het een avondje gemakkelijke herkenning. Men ontmoet elkaar weer eens, maar dan in het theater De Schalm. In de pauze werd erg lovend gesproken over de ‘cast’ van Marvilde.

De première donderdagavond was een spannende belevenis voor de spelers. “De zenuwen gierden door de kleedkamers”, zei Karin van Kuijen die de rol van de onbezonnen jongste dochter van het gezin speelde. “Donderdag is de moeilijkste avond voor ons, elk jaar weer”.

Regisseur Tony van Rooij was het daarmee eens. “Het is bijna allemaal ‘thuis’ publiek, die zijn erg kritisch. Vrijdag- en zaterdagavond zal het wel beter gaan”. Het spelen van een klucht valt of staat met de timing en de clou, om de lachers op de hand te krijgen. In vele gevallen ging het aangeven van de voorzet echter niet goed, het scoren van het punt bleef daardoor achterwege. Het is jammer dat een groep met zoveel talent kiest voor de platgetreden paden van de goedkope klucht.